CMATI

Vostede está en:
|
|
|
Compartir

Santolina melidensis (Santolina melidensis)

Descrición

Arbusto prostrado de ata 30 cm, con capítulos de flores amarelas. Talos vexetativos de leve pilosidade. Follas dimórficas, as adultas lobuladas e as xuvenís pinnatífidas.

Demografía

Aínda que a taxa de mortalidade é moi elevada na fase de establecemento das plántulas, a dinámica natural da poboación indica que unha alta porcentaxe dos individuos vexetativos se corresponde con xuvenís, polo que a poboación podería permanecer estable nos próximos años.

Hábitat

Desenvólvese en solos de escasa fertilidade, relacionada coa abundancia de magnesio e o elevado contido en elementos tóxicos. Ademais, tamén coloniza solos removidos, como noiros de camiños ou canteiras.

Distribución

Endémica de Galicia. A súa única poboación coñecida localízase no límite entre as provincias da Coruña e Lugo (Santiso e Palas de Rei), dentro do LIC Serra do Careón. Citada en Basadre (Pontevedra), aínda que non foi localizada en prospeccións recentes.

Estado de conservación

A principal ameaza é a transformación do seu hábitat. Estanse transformando os seus hábitats en eucaliptais e prados. A transformación en prados é unha actividade moi agresiva para a especie, xa que incrementa a profundidade do solo, perdéndose con iso a natureza esquelética dos solos necesaria para o seu desenvolvemento.

Categoría de conservación

En perigo de extinción.

Nome común Santolina melidensis Nome científico Santolina melidensis Clase Plantas superiores Familia Compositae

Documento/s relacionados
Subir