Descrición
Esta bolboreta ten ata 50 mm de envergadura alar. Ten a face das ás de intensas cores amarela, negra e vermella; o envés das ás é abrancazado, amarelento e vermello, con numerosas escamas negras. Todo este colorido advirte os seus posibles predadores sobre a súa toxicidade, ademais de darlle o nome de bolboreta arlequín.
Reprodución
A posta realízase normalmente en maio, os ovos son esféricos e as larvas nacen unha ou dúas semanas despois, vivindo exclusivamente nas plantas do xénero Aristolochia, alimentándose delas e inxerindo as súas toxinas, almacenándoas no seu corpo sen problemas. Eirugas cilíndricas e grosas de cor ocre amarelenta ou rosada, eclosiona en abril, e revoa ata xuño ás horas de maior calor.
Hábitat
Vive en lugares de clima seco, prefire ladeiras de espazos abertos con vexetación baixa e abundante, preferentemente onde se desenvolve a planta do xénero Aristolochia.
Distribución
Distribúese en poboacións pequenas e illadas (como por exemplo, desde o Parque Nacional das Illas Atlánticas ata o Parque Natural da Serra da Enciña da Lastra). Viven en colonias moi localizadas e illadas entre si.
Estado de conservación
A principal ameaza é a alteración do seu hábitat. Tamén lle afectan as repoboacións forestais (que eliminan os espazos abertos onde se desenvolven as Aristolochias), os insecticidas e o gando caprino, que ten tendencia ao consumo da súa planta nutricia.
Categoría de conservación
En perigo de extinción.
Nome común Bolboreta arlequín Nome científico Zerynthia rumina Clase Artrópodos Familia Papilionidae